Stella Stella yine yoksun
Yokluğun da gündüzler gecelere yenik düşüyor
Parlamıyor ay
Olmuyor ayın isimleri
Yokluğunda ay
Ne suya düşüyor
Ne göle ne denize
Nede okyanusa
Yokluğunda yaşanmıyor hiçbir Mehtaplı gece
Stella yine yoksun
Karanlıklar nöbetleşiyor
Ürküyor mahsum çocuklar
Günahkar ruhlar,
Uçuşuyor bu karanlıkların göğünde,
Şeytanlar, cinler tutuyor tüm sokak başlarını
Basılıyor evler ve deliriyor insanlar.
Büyük kayıplar veriyor
Zincirlere vuruluyor Melekler
Ve iyilik Perileri
Stella yine yoksun
Yokluğunda kimisi ölmüş.
Kimisi kızmış
Kimisi ürkmüş
Kimisi kırılmış
En çokta şairler anlamış değerini.
09.12.2021 İbrahim ÖÖzdemir
Kayıt Tarihi : 10.12.2021 03:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Özdemir 5](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/10/stella-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!