Statüko kokuyor sabahlar
Burun kıran o sistemin
Kesif, bok kokusunu bastırırcasına
Ve üşütüyor biraz
Hafif esintinin verdiği keyfî eşiği çoktan geçmiş
Ama alıştırmış da kendini
Batmıyor kimseye
Çevreye bakmayı bilmeyen
Otomatik hayatlara
Elini ısıtmak gibi biraz
Bir çay bardağıyla
Ya da histerik birini sevmek
Kabullenmişlik gerektiren
Çaresizlikle yüzleşmeyi
Ölümlülere kolay da
Sorgulamadan yaşamak
Ve koyunlara, çobanlarını bilmeyen
Kitaplara değil
Beyinlere değil
Kayıt Tarihi : 21.8.2020 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!