Standart insan Şiiri - Mehmet Yasin Sülüten

Şiraze kaypaklığı başladı bu aralar. Sebebini sinire ve sitrese bağlayanlar var. Bence sebebi yok. Her insanda arada sırada olabilir. Ya da olmasını istiyor olabilirim. Kendimi “standart insan” düzeyinde tutmak istiyorum. Bu aralar, en azından...
Genel manada “standart insanlardan” daha salak ya da daha zeki olduğumu söylemiyorum. Olabilirim ama söylemiyorum. Sadece psikolojikmen “standart insan” olmak istiyorum. Egolu değilim ama öyleymişim gibi görünüyorum. Popülerizme daima karşıyım ama değilmişim gibi davranıyorum. Modayı sevmem ama modaya göre takılıyorum. Eşrafıma göre hareket ediyorum. İnsanlar beni sevsin, kabullensin diye değil! Sadece “standart insan” olmak istiyorum. En azından anlamak istiyorum. Popüler kültür yeni yeni oluşmaya başladığında ben 1950’lerdeymişim gibi yaşıyordum. Hala da öyleyim ama siz bilmiyorsunuz. Çünkü ben “standart insanım”. Herkesin güldüğüne güler, ağladığına ağlarım. Hit şarkılar dinlerim. Aşkla falan işim olmaz(bu konu farklı). Göründüğüm gibi yaşamıyorum sadece görmek istediğiniz insan modeline göre davranıyorum. Evime girince ben yine eski ben...
Keşke ciddi ciddi “standart insan” olabilseydim. Buna izin vermediler. Buradan benim gibi “standart insan” olmak isteyen milyonlarca insana selam ederim. 1950’lerde kalın, sevgiyle kalın...