Stalinleştikçe Şiiri - Mehmet Artem Aykut

Her durum kendine özgüydü;
Kolundaki ve yüzümdeki izler
Çiçek hastalığının benle sana armağanıydı,
Ortak özelliğimizdir, kabul.

Türklerle Ruslar sopadan anlar dedin
Yirmi milyon insanın Azraili oldun
Cam kırığıyla mastürbasyon yaptın,
Benim hatalarım da seninkine denktir, kabul.

Nefis gibi de nefis komünizmdi
Oğlunu Nazilere takas etmemen
Arasına doğrular da serpiliyordu yanlışların,
Ben de kendimce erdemliyim, kabul.

Koskoca tarih aktı gitti de önünden
Ortalama bir çük boyu yol alamadın
Rus değil de Gürcü olduğunu anlamalıydık,
Ben de senin gibi beceriksizim, kabul.

Allah'ın laikliği, şeytanın özgürlüğü
Bir çiçeğin kalp atışları gibi bugünlerde.
Yeni doğmuş bir tay gibi bakıyorum etrafa;
Kafam güzelken camiden tabut çaldım,
Senden farkım bu, çıkmazdayım, kabul.