Mermer sessizdi.
sessizce parıldıyordu camlar.
Nöbetçiler sessizdi,
birer heykele çevirmişti onları rüzgâr.
İncecik tüken duman
tabutun üstünde salınıyordu.
Ölüyü geçirirlerken anıtın kapısından
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta