Ssk Şiiri - İsmail Özcan

içindeki çocuğun yaralarına
pencere önü bitkilerinde derman arayan
ev kızları
terlik, uzun etek, oyalı yazma..
kapıyı çalıyorum yaşlı bi teyze açıyor
yok diyor
aradığım saflığa epeydir ulaşılamıyor

ferhat dağ için dinamit lokumu getirtiyor
özel yapım, hediye, Nobel’den
bisikletle dünya turuna çıkıyor kabile reisleri
sermaye kediden
sınavlar kimsenin çalışmadığı yerden yapılıyor
suni teneffüsler ise ayakta
iyi halden mülhem sancılar
sosyal sorumluluk dahilindedir hala
uçak sesleri, vidanjör ve şehir..
köprü altı sesler korosu
hüzün makamında halka sesleniyor
deri koltukta içilen çaylarda ise
mutlaka bir çöp çıkıyor
ofsayta takılıyor
defansın arkasına yaptığımız koşumuz
ki bizim mahalle çok uzakta,
cepleri portakal kabuklu çocukluğumuz
burdan bakınca görünmüyor

vicdan muhasebecisi, serbest piyasa..
saf duygularla finanse edilemiyor
modern dünyanın yara bantları
yanlış geldiniz diyor falcı çingene
şimdi o işlere ssk bakıyor.