SREBRENİTZA (AKROSTİŞ)
Srebrenitza! Ah Srebrenitza! İnsanlığın alnından vurulduğu yer,
Rahat uyuyor mu yatağında, o korkak ve menfur asker?
Emanetti nice canlar, o askerin namusuna,
Boşnak değil katledilen, katledilen bütün beşer.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta