-Srebrenitsa Şiiri - Mustafa Doğan 2

Srebrenitsa

Sustun ya Srebrenitsa,
Anlatmak ağır geldi belli!
Sabahın kan rengi varmış,
Karanlığın mahçup örtüsünde.
Gece farkedilmeyen binlerce feryat,
İnsanmış! ...

Sonbahar mı geçti buralardan?
Hani yazdı, temmuzdu üstelik.
Tam şuramdan geliyor uğultu,
Şah damarıma kızdığım anlar gibi!
Solumu yara yara, düşüyor gözlerimden...

Ağlamak anlamak mıydı?
On beş yıldır yanan nasılsa,
Öyleyim işte!

Sustun ya!
Konuşsan olur mu ki anlatabilir misin,
Dilindeki korku rengini?
Düşüyor suskunluğundan,
Kelimesiz ifadeler.
Her bakışın tarihe yazılı ilmihal...

Unutmak nedir Srebrenitsa!
Kaç binde bir diner bu ağrı?
Ve sıkışır köşeye insanlık!
Utanır gören körler, sağırlar ar damarı çatlamamışlar! ...

Sen sus Srebrenitsa!
Ben ben diye parmak kaldıran,
On binlerce mezar var! ...

.....................................................Mustafa Doğan,13 Temmuz 2010,Mersin...