Sputnik Şiiri - Mehmet Boran

Gezegen bildiğin gibi.
Hantal ve üşengeç.
Akıllar tutuk, akıllar gelgeç.
Yeterince mutluluk birikmiyor dudaklarda.
Yinede,
İçimde bir sevinç var çünkü orda sen varsın.

Seyrimiz aynı...
Kafamız usturlabımız kadar bozuk,
Sputnik kadar kararlı.
Hayret!
İçimde bir umut var çünkü orda sen varsın.

Kürenin suyu ısındı.
Mevsimler ayarsız.
İnsanlar soğuk ve dumanlı hava sahamız.
İçimde bir bahar var çünkü orda sen varsın.

Kederli adamımdır bilirsin.
Çoğu zaman melankolik, hırçın, aksi
Ve bir o kadar tutarsız.
Heyhat!
İçimde bir huzur var çünkü orda sen varsın.

Geçerim feleğin çemberinden.
Tadarım zehirinden zembereğinden.
Paylansam dahi dünyanın cehenneminden.
İçimde bir cennet var çünkü orda sen varsın.