Hiçbir zaman,
Ağlamayı öğrenememiş bir kadın..
Her zaman,
Okyanusun gölgesinde,
Bir kıyı şeridinde,
Nem taneleri topluyor,
Sessizce.
Bir zamanlar,
Biz isimli bir dağın içinde,
Asla vahiy gelmemiş olan bir kadın..
Bir örümcek örmemiş hiç kapısını,
Ya da oturmamış bir kuş türü,
Evinin kirişlerine.
Okyanus gözlü kadın!
Ne mesih, ne de bir peygamber!
Ne kadın Tanrı, Ne Tanrı kadın!
Bir zamanlar,
Güzel bir zamanlar,
Pembe ayın çizgili gölgesinde,
Rengi solup sararan kadın!
Emirhan Cesur
Kayıt Tarihi : 9.11.2019 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!