Spleen 2 Şiiri - Recep Uluçay

Çığlık çığlığa koşuyorum, istikâmet muamma
Gizemli bir haberin heyecanı dudaklarda
Sessizliğin hükmü var ruhlarımız arasında
Sözlerim boşluğa takılan yazgısız âmâ

Çığlık çığlığa koşuyorum, istikâmet araf
Dudaklarda donuk,gri ve soyut bir yalan
Ruhum,bu boşlukta var biraz sen oyalan
Çâre olmaz ki sana, ne etraf ne bu taraf

Çığlık çığlığa koşuyorum, istikâmet uçurum
Yalnız acı veren, kahredici, o keskin imâ
Aynalarda bir belirip bir kaybolan simâ
Beni tarifsiz hüzünlere rehnedecek biliyorum

Çığlık çığlığa koşuyorum, istikâmet belirsiz
Haritaların dilinden habersizdi ayaklarım
Bu amansız yokuşu Ya Râb, nasıl olsa çıkarım
Kalmasın yeter ki ruhumdan ardımda bir iz

Çığlık çığlığa arıyorum, istikâmet öz tenim
Muamma ve âşinâlar arasında bitmeyen yarış
Kalbimin ülkesini geziverdim karış karış
Sorsam bu derin boşluğa,söyle bana, ben kimim?