Spartaküs’ün İsyanı Şiiri - Mehmet Altuntaş

Nefret ederim görmekten kan
Kan değil kılıcındaki Spartaküs’ün
Akan kan ebedi kapının altından
Konuşmasın artık boş laf taşıyan

Spartaküs’ün gözlerindeki hırsı
İsyan ve kan içerek haykırışını
Özgürlük uğruna, salladığı kılıcı
Sevdim akıttığı akan ateşten kanı

Niçin sert ve haşin bakar Doctora
Simsiyah yüzünde parıldayan gözlere
İkna etmek zorsa bu kutsal isyana
Çıksın kınından kılıç özgürlük uğruna

Paganların haneleri kanlı ve kumlu
Ölüm ve kan arttıkça sürer eğlence
Vahşet, şehvet arttıkça bu sefil evde
İsyan eder köleler: “Spartaküs nerede? ”

Bencil küstah köleden hamile fahişe
Bebeğin karnında, babası kılıcı elinde
Sütü ememez bu bebek bu memeden
Ölümün ki bir kılıç hareketine gebe

İnsanlar yok, yalnızca köleler ve sahipler
Demokrasi var efendileri için sadece
Özgürlük borçlu öldüresiye bir ölüme
Özgürlüktür Spartaküs, isyandır efendilere