Spartaküs Şiiri - Murat Tan

doğruldu
Spartaküs
yere bakan
bir başparmak işareti ile
aldı canını
bir kölenin
ve nefretle tükürdü
kanlı toprağa
üzerine saçılan
güle yaprağa
-ben böyle şölenin...

doğruldu
Spartaküs
kızıl
kılıncında
ışıldayan
güneşe
küs
alkışa
arenaya küs
ve ana avrat söverek
roma imparatorluğuna dümdüz
heybetle haykırdı
bir şafak vakti
mevsim güz
haykırdı
kendisi gibi kölelere
- daha fazla kulluk yakışmaz böylelere
kaldırın başınızı
gidiyoruz
kana kana içmek için
özgürlüğü

ve gittiler
kana
kana
içerek
özgürlüğü
bir gün batımında
yittiler