sözüne döner mi sağlama alan
dereden indiğim taşlara çalma
özüne söner mi bağlama çalan
nereden sindiğim başlara alma
gülüşünde tutsak üşürdü ayaz
gelişinde aksak düşürdü beyaz
sabahında pasak döşerdi o yaz
kereden bindiğim kaşlara kalma
anı tortusundan kolumda ağrın
ani tartısından solumda bağrın
hani artısından dolumda çağrın
beriden dindiğim kuşlara salma
yolları kapalı sözcükler çıkmaz
dalları tapalı gözcükler yıkmaz
kolları tıpalı közcükler yakmaz
seriden dendiğim tuşlara yolma
döküntün kalanlar ortalıktadır
söküntün çalanlar satılıktadır
çöküntün bulanlar yatılıktadır
geriden yendiğim boşlara solma
bildiğinden beri böyle sürdürdü
başkası sırtından işin gördürdü
ozan efem yerdi şöyle ördürdü
deriden yunduğum kışlara dolma
150212denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 15.3.2012 08:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!