Sözünden Döndü Gördüm Şiiri - Taştan Çır ...

Dostluk sevdalarımla sabahlarken uykusuz
Ben yandıkça o söndü kaskatı dondu gördüm
İbre durmaz yerinde oynak tansiyon huysuz
Işıl ışıl bir anda karanlık indi gördüm

Hastalık pençesinde ufkumu sis kaplarken
Geçmiş olsun diyerek dostça davranış varken
Bilmediğim nedenle uzaklaşıp giderken
Yüz geri dönmek için atına bindi gördüm

Koyulduğu gidişin sonuna varsın sanmam
Yüreği dost görünüp sözünde dursun sanmam
Kendince şafak vakti güneşi görsün sanmam
Mutsuz yıkılmış sızlar dertler edindi gördüm

Hani Taştan dostundu dar günde gitti neden
Söz ve davranışının tersini etti neden
Anılar sayfalarda bedeni bitti neden
Boynuna yağlı sicim takanı kendi gördüm