Yiyipte doymayan işkembe değil
Doymaz hastalığı gözünde çıkar.
Yaşam herkes için toz pembe değil
Pembe, sönen kül'ün közünde çıkar.
Her şeyin sahibi Tanrı değil mi,
Tanrılaşır insan sanrı değil mi?
Bozuk giden düzen umur değil mi?
Umur sivilcesi yüzünde çıkar.
Bencillik marazı sarsa ruhunu
Alçaklıkla biter yaşamın sonu
Nefsinin elinde oyuncak canı
Bedeninden önce özünde çıkar.
Kendine köledir, ele hükmeder
Karun servetli dir yine "yok mu" der.
Bir bedeli vardır bunu halk öder
Halkın vebali de tezinde çıkar.
Dönüşümlü yaşam, en başa döner
Gündüzün ışığı gecede söner
Durmuş oğlu sen de bir şeyler öner
Bir hikmeti varsa sözünde çıkar.
Kayıt Tarihi : 26.6.2021 11:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!