Sözün Yalın Hali Şiiri - Bülent Güldal

Sözün yalın halinden
görünür ışıkları
aşka giden yolların
bir sokağın başında
baharın bir akşamında
gül dökülür göğünüzden

Yüreğimin yarısı aşksa
isyandır diğer yarısı
önyargısız düştüğüm
gözlerinizden öğrendim
dertlere açılıyormuş
oyunlarınızın kapısı

Hatırından söz edilir
bir fincan acı kahvenin
baş koyduğum yolunuzda
çilenizle yoğruldum
canım bezirgan elinde
yas evine döndü ömrüm

Hayatın kenar süsü
doğumların izdüşümü
ölüm de bir kapıdır
gün be gün aralanan
yıllanmış şarapların
kekre tortusu gibi
çöker zamanın bağrına

Huzursuz bir tohumun
aşkı boyut değiştiriyor
dönüşü yok bu gidişin
beğenmiyor gömleğini
ipek tüylü mavi tırtıl
kelebeğe imreniyor
baharın bir akşamında
sözün yalın halinden
ırmaklar köpürüyor