Sözün Watan Haini Şiiri - Ercan Yavuzer

29.08.10

SÖZ’ÜN WATAN HAİNİ

Islak bir geceye yaslanmışım,

Sesim, soluğum vatansız

Herkesin bildiğini kendimden saklıyorum,

İşkence, kemiğe dayanmış,

Ve ben, mutluluğun vatan hainiyim,

Umut ülkesinin en esmer ikliminde…

Kuşatılmış bir geceye yaslanmışım,

Sözcükler parçalıyor dilimi,

Dilim inkârın girdabında, Kürtçem ağır ağlamaklı,

Kuşatılmış bir geceden sesleniyorum

Bir yanım yitik, bir yanım ölü, bin bir yanım ağır kanamalı.

Kendimin en dayanılmaz halindeyim

İçimin çocuğunu, şiiriyle öldü sayalı…

Kendinin iflasına tanık bir geceye yaslanmışım

Öylece mağrur, öylece sus-pus

Çok karanlık devralmışım oysa gündüzden

Devrini zamanında teslim ettiğim her zaman bilinen.

Ve şimdi ilktir tarihe çarpılıp sıfır edilişim,

Sadeleştirdiğimde kendimi, bir daha kendim edemeyişim

Ve ilktir arandığımı bildiğim halde

Kendimi bulmaman gereken yere gidemeyişim…

Gündüzü satılmış bir geceye yaslanmışım

Öylece karanlıklar içindeyim.

Tanınmam zordur, tanımaz beni hiç kimse

Gündüzümün failiyim, gecemin tarihine meçhul

Tarihi çalınmış bir geceden sesleniyorum

Bir ağız dolusu küfrüm, illegal bir sevdam

Ve biraz bölücü yanıyla örgütlü, terörist bir ruhum var.

Ve her an yağmura tutulup dağıtılabilir tüm yürek mevzilerim…

Kendini kuşanmış bir geceden, kuşandım tüm ihanetleri

Sözcük yüklüyüm, C’nin dört haliyle mayalanmışım,

İmham yakın, fes edeceğim yaşamla sözleşmemi

Kimliğim belirsiz olmasın,

Ölü sayısı yüksek olabilir.

Vatansız cümleler ülkesinin vatan hainiyim ben

Bazen “etkisizleştirilip”, bazen de “ölü ele geçirilen”,

Bir sözcük teröristiyim ben…

Kutsanmış bir geceden sesleniyorum

Sözcük yüklüyüm, gündüzün kalabalığından kaçıyorum,

Ölmesin diye hiç kimse, kendimi imha ediyorum...

Ercan YAVUZER

MURADİYE/WAN