Sözün Sihri Bozuldu Şiiri - Ahmet Kurnaz

Boşa umut bağlayıp,boşuna inanmışım,
Vaatler yalan çıktı,sözün sihri bozuldu.
Ağustosta buz kesip,zemheride yanmışım,
Yüreğim alev alev,közün sihri bozuldu.

Nefesin nefesimi,gözün gönlümü sarar,
Kan çanağı gözlerim,her yerde seni arar.
Goncalar açmaz ise,baharlar neye yarar,
Mevsimler terse döndü,güzün sihri bozuldu.

Mutluluğu buğulu,gözlerinde görürdüm,
Önde hayalin gider ardında ben yürürdüm.
Ve bende hüzünleri ardım sıra sürürdüm.
Yollarıma kar yağdı,izin sihri bozuldu.

Bir tek kelime desen,neler anlarım neler,
Gözyaşımdan yer çöker,feryadım göğü deler.
Gecelerin koynunda,korku dolu gölgeler,
İçim dışıma çıktı,özün sihri bozuldu.

Hep uzakta durursun,bir gece de bende kal,
Kalmam diyorsan eğer,yüreğini geri al.
Bir daha senden yana ne düşüm var ne hayal
Bakışlarım manasız,gözün sihri bozuldu