Sen avutulmuş bir hüznün
Belki de son demisin.
Demin ağlamaya hazırlanırken
Şimdi tebessüm eden yüzümsün.
Sefil bir yalnızlığa büründüm
Aklım kalbimden daha az çalışıyor ,
Seni düşündüğümde,
ki ben hep seni düşünürüm bilirsin,
Fikir yürütemem pek ,
Kalbim seni fısıldarken.
Baş belası bir şeydir aşk,
Ağrısız başını ağrıtır.
Ya olduğu gibi göreceksin aşkı,
Ya da gözüne gözükmeyeceksin.
Bu yüzden erişemeyeceğin bir yere sakla aşkını, gönlünün serinliğinde muhafaza et !
Sen kimsin?
Bence kısaca sen ;
Alfabemde olmayansın,
Hayatımda eksikliği olmayan ama yeri de dolmayansın,
Yokluğu varlığını aratmayansın,
Hayat her zaman cömert davranmıyor insana.
Çoğu zaman yaşamın hoyratlığından muzdarip olup çaresiz kalırsınız.
Çare diye nelere kucak açarsınız da o elleriniz hep boş kalır.
Aslında çaresizsiniz !!!
Gecenin kağıdına yazamadım efkarımı,
Sitemim varsın, kalsın yarına.
Ezberime aldım hüznümü,
Yüzün, suretin hayal meyal rüyamda.
Uykuda tutmadı bak yine !
Her şeyden vazgeçtiğim bir anda,
Kalbimin kapısını çalmadan gel,
Paldır küldür gir hayatıma,
Gelişin ses getirsin,,
Yankılansın dört bir yan,
Varlığınla aydınlansın gözümün feri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!