Sözün Özü - Garib Çoban
Işık’ların gecenin örtüsüne sığındığı vakitlerde sende duaya sığın gönül buyurdu Şahım.
Her varlık dostun olursa, gönlünce sevgilisin dosta dedi
Türbedar
Hikmet incilerini teheccüt heybesine dolduranlara an’da safa var dedi Pirim
Melanet hırkasını giymiş maksudumuz, isteriz rızasını hakkın dedi Mirim
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Yürek sesinizi ve bu güzel şiiri yazan kaleminizi kutlarım üstat. İlhamınız bol olsun.Selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta