Yazın ortasında, kavurucu sıcaklığı kenara itip, göklerin âdeta delinmiş sesini işittiğiniz zaman...
Bardaktan boşalırcasına yağan, doluyla karışık yağmurun yeryüzünü müşerref kılmasını izlediğiniz zaman...
Anlarsınız ki, bu bir yağmur değil, dolu değil; bu Allâh'ın rahmeti, Ramazanın bereketi, gökyüzünün şehveti, toprağın şehadeti...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta