Çamurlarınız yapıştı duvarımıza, çamurunuzun hamurunun kanla karılmış karası, yürek yarası lekeler bırakırken, haykırası hortlamış bebeleri kandırdınız, taşı toprağı taşkınlık haline getirdiniz, cephe eyleyip meydanları, aş isteyen başlara cephane taşlar taşıttınız… güya sözünüz barıştı
söz barıştı, öz köz oldu…
barış kana, sözün özü dumana karıştı,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta