Çamurlarınız yapıştı duvarımıza, çamurunuzun hamurunun kanla karılmış karası, yürek yarası lekeler bırakırken, haykırası hortlamış bebeleri kandırdınız, taşı toprağı taşkınlık haline getirdiniz, cephe eyleyip meydanları, aş isteyen başlara cephane taşlar taşıttınız… güya sözünüz barıştı
söz barıştı, öz köz oldu…
barış kana, sözün özü dumana karıştı,
Kayıt Tarihi : 15.7.2015 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!