Menfaati bırak, merhamete bak
Menfaat günahtır, merhamet hak.
Ateş odunu, odun ateşi yakar.
Odun geri durursa, ocağı yıkar.
Kimi dahi sanır, deliyi görünce
Kimi “deliydi” der, dahi ölünce.
Ne can, ne de mal derdindeyim,
Bende hakkı olan gelsin, vereyim.
İnsan dünyaya pak ve temiz gelir,
Dünyanın çirkinlikleriyle kirlenir.
Yakınımızda zannedersem ölüm,
Gelmeden haber gönderir gülüm.
Mezarlığa gidiyor, yolda ki işaretler
Bana ağır geldi, başımda musibetler.
Gözün yaktığını, köz yakamaz.
Sözün yıktığını öz kaldıramaz,
Kafası az çalışanın, çenesi çok çalışır
Yüreği hazmedemez, kafası karışır..
Bazen ruh tene sığmaz daralırsın,
Bazen kör bir kuyu, ona sığınırsın.
2024
Kayıt Tarihi : 16.10.2024 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!