Algılar, benliğimizle alâkalıdır. Neyi sevdiğimiz, en çok neyle uğraştığımız ve neye değer verdiğimiz gibi.. Bir terzi, bir insana bakarken üzerindeki kıyafetin biçimi dikkatini çekerken, bir berber ise ilgi odağı olarak saçları görür.. Lâkin bazı duygular böyle değildir. Mesela kibirli olanlar bir başkasındaki kibri göremezler. Çünkü kibir mânevi hastalıktır, kibirli olan ben kibirliyim demez. Kendisinin kibirli olduğunu kestiremediği için de karşısındaki kibirli bireyleri algılayamaz. Çünkü, kibir onun için çok alışılagelmiş ve sıradanlaşmıştır.
Görüneni herkes görür, mühim olan görünmeyeni görebilmektir; Hırsı, kıskançlığı, isyanı, kibiri, kini, gururu.
Duyguların sesini okuyabilen insanlar en ahlâklı insanlardır. Çünkü, kendi kötü duygularını kontrol altına alırlar.
Ahlâk, bütün kötü duyguların ezilmesi hâlidir; bütün güzel duygularınsa birleşmiş hâli...
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta