Yalnızlık, yanında hiç kimsenin olmaması değildir. Bilakis, herkes yanındayken seni kimseciklerin anlamamasıdır...
Yalnız kalmayı becerenler, anlaşılmayan insanlar değil; anlaşılamayan, derin ve ince düşünceli, hissiyatlı insanlardır...
Yalnızlık, tefekkür limanına atılan zincirdir. Yalnızlığın kazandırdıklarını kuru kalabalık kaybettirir. Bu yüzden yalnızlık, kuru kalabalığın keşmekeşliğinde heder olmaktan kat be kat iyidir...
Tarihe ismini altın harflerle yazdıranlar, hayatlarının belirli dönemlerinde yanlız kalmışlardır...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta