Yalnızlık, yanında hiç kimsenin olmaması değildir. Bilakis, herkes yanındayken seni kimseciklerin anlamamasıdır...
Yalnız kalmayı becerenler, anlaşılmayan insanlar değil; anlaşılamayan, derin ve ince düşünceli, hissiyatlı insanlardır...
Yalnızlık, tefekkür limanına atılan zincirdir. Yalnızlığın kazandırdıklarını kuru kalabalık kaybettirir. Bu yüzden yalnızlık, kuru kalabalığın keşmekeşliğinde heder olmaktan kat be kat iyidir...
Tarihe ismini altın harflerle yazdıranlar, hayatlarının belirli dönemlerinde yanlız kalmışlardır...
Karlı dağdan kopup gelen sel misin?
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Devamını Oku
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta