Sözün Özü 116 Şiiri - Engin Çakar

Fitne ortamında insanlık kendini gösterir. Kimi fitneye körükle gider; insanlığını kaybeder, kimi de; eliyle, diliyle veyâhut kalbiyle buğzederek insanlık nâmına konuşur. Herkes bir şeyler konuşur fakat, herkes gerçekleri konuşmaz; kimi korkar, kimi kin kusar, kimi de yanlışa susar. Kimsenin konuştuğu silinmeyecek, tüm kelimeleri tarih not ediyor. Gün gelecek tarih gerçekleri haykıracak. İşte o gün, fitneye körükle gidenler, fitnenin aleviyle yanacaklar. Çünkü, tarih her zaman tekerrür eder; tarih boyunca kimsenin yaptığı yanına kalmamıştır, kalmaz da. Buna el-Adl olan; sonsuz adâlet sahibi izin vermez...