751- Öfke tutuşturulmuş bir ateştir. Ateş, ancak onu kontrol edip hâkim olmakla söndürülebilir. Söndürmek istemez onu serbest bırakırsan ilk yanan sen olursun.
752- Mümin söze inanır, münafık göze. Gerçek iman, gayba iman etmektir. Gördüğüne herkes inanır.
753- Huzur istiyorsan kendine düşman arama. Ama sana düşmanlık edene de dikkat et. Üzerine gitme, geri dur, lâkin gaflete de düşme.
754- İnsanoğlu kendi keşfinin karşısında acz içinde kalmış bir zavallıdır. Bu acziyeti kırmasının tek bir yolu vardır ki o da bu dünyanın dağdağasına kapılmamak ve yaratılış gerçeğinin künhüne varmaktır.
755- Nasıl yaşadığından çok yaşadığının sende oluşturduğu duygu yoğunluğunun bıraktığı izdir önemli olan.
756- Menziller hedefe giden yolda mola verip dinlenme, toparlanma, yola devam etmek için eksikleri tamamlama imkân ve fırsatı bulduğumuz duraklardır. Öte yandan varılmış olunan her hedef, gidilmek istenen yeni hedef için yeni bir başlama noktasıdır.
757- Karanlık hep vardır. Ama biliyoruz ki nihayetsiz değil. Aydınlık mutlaka gelir. Yeter ki insanın yüreği kararmış olmasın.
758- İnsanın kendisini başkalarıyla kıyaslaması ona kıskanç ve hasis bir ruh kazandırır. İlla kıyaslamak istiyorsan kendi yaptıklarınla kendinle kıyasla.
759- Birlik olmak iyidir ve hatta zaruridir. Ne demişler “Yalnız yaşayan kurt çakallara cesaret verir.
760- İnsanoğlu hayatını sadece kendisi için yaşar.
Kayıt Tarihi : 20.5.2025 04:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!