711- İnsanoğlunun zaaflarından biri de kolaycılıktır. Ve bu yüzden hazıra konmayı çok sever. Zaten bu zaafı sebebiyle kendisini kullandırması kolay oluyor.
712- Üretmektense üretilmiş olanı almayı tercih etmek kendini başkasının merhametine ya da inisiyatifine bırakmak demektir.
713- Toplumların yapı taşı olan insan, yaşadığı topluma kendisinden ne yansıtmışsa, onun tekrar kendisine dönmesi mukadderdir. Yansıttığı, aynı zamanda kendisi ve kendi geleceğidir.
714- Ahlâk, kişisel olduğu kadar toplumsal yapılanmayı da ayakta tutan en önemli unsurların başında gelir. Salt bu yüzden bir erdem olarak ahlâk kavramının hâkim olduğu topluluklar güçlü ve müreffeh olurlar.
715- Adalet duygusu daha yaratılıştan itibaren insana verilmiş bir özelliktir. Kendisinde fıtraten var olan bu hasleti kullanma isteği ya da basireti kişinin tercihine kalmış bir durumdur.
716- İnsan hayatla bir yarış içinde olabilir mi? Olamaz tabi ama ne yazık ki bunu kabul etmekte zorlanıyor. Çünkü kazanma hırsı ve sahip olma tutkusu buna engel oluyor.
717- Propaganda uzun ve zahmetli bir yoldur, iğneyle kuyu kazmaya benzer.
718- Şikâyet etmek, çalışıp üretmekten kaçınan insanlara özgü bir davranıştır ve insanı tembelliğe sevk eder.
719- İnsan hem kendisi hem de yaşadığı toplum için çalışmalı ve üretmelidir. Bu onun önce kendisine ve sonra da ait olduğu topluma olan borcudur.
720- Hayatının bir anlamı olsun istiyorsa insan, kendisini yaratan Rabbini asla aklından çıkartmamalıdır. Yaptığı her işi O’nun rızasını kazanmak için yapmalı, O’na yüzünü dönmeli, sadece O’ndan istemeli, O’ndan beklemelidir.
Kayıt Tarihi : 8.4.2025 00:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!