Sözün En Güzeli Şiiri - Hanifi Kara

SÖZÜN EN GÜZELİ

Aşkın koru kalbe yeter ki düşsün
Ateş yansa, yanan ocak tütmez mi?
Âşık, mâşûkuna bir gün kavuşsa
Gül dalına konan bülbül ötmez mi?

Seven insan büklüm büklüm bükülür
Bir dokunsan tüm dertleri dökülür
Gönül tarlasına sevgi ekilir
Bir tarlaya tohum eksen bitmez mi?

Bir sindi mi solmaz aşkın boyası?
Gizlese de bir gün çıkar foyası
Hem zîrûhun, hem de arzın mayası
Aklı olan insan aşkı tatmaz mı?

Aşk yüzünden her acıyı tatsa da
Bâzen tutup, bâzen yâre çatsa da
Seven sevdiğine her gün atsa da
Şefkât ile yar başında tutmaz mı?

Dost olan dostunu her an kayırır
Sevenleri ancak ölüm ayırır
Bir gönlü doyursa sevgi doyurur
Seven tam severse, sevgi yetmez mi?
Sözün en güzeli, “sevdim yetmez mi“…?!

Hanifi KARA