sözün bittiği yerdeyim.
acıların gereksiz hallerinde
acıyı duymayacak kadar öfkeliyim.
neden?
ne için bu gereksiz acılar? diye sorsam…
cevabını bilmemekteyim.
yontulmamış taşın,
estetiksiz hamlığında dolanıyorum böyle hallerde…
sertliğim kimin umurunda;
kum olmak da var ezilen hayatların seyrinde kalınca ki,
boşluklar dolabilsin!
kah toprakta saklı üşüyerek,
kah güneşin alnında yanmakta direncim.
bu gereksiz acıların balyoz seslerine kulaklarımı tıkamak istesem de,
damarlarım çatlamakta.
sahi öfkem nereye kadar sağırlaşacak?
ateş topu içindeki çığlıklara elim uzanamıyor…
yetişemiyorum…
söndüremiyorum bu ateşi.
ya bende olsaydım bu ateşin içinde?
ya yanarken seyirde kalanları görseydim
en son sözüm ne olurdu acaba?
timsah gözyaşlarını dökenlere
inanır mıydı ki ardımda kalanlar!
sözün bittiği yerdeyim.
‘’ateş düştüğü yeri yakar’’ diyenleri…
bundan böyle yalancı bilmekteyim.
7.05.2009
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 16.5.2009 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevda yumağında bir çile
nakış nakış örgüye hazır
kıvamında tatlı sert anlatımı
hoş bir paylaşım kutlarım
değeri şairi,
salim erben
öfkenizi bile ne güzel dile getirmişsiniz...
sizin gibi biri olabilmek dileğimle, yine teşekkürler güzel şiiriniz için...
‘’Ateş düştüğü yeri yakar’’ diyenleri..
Bundan böyle yalancı bilmekteyim.
Sevgili Gülden IŞIK Hanımefendi,
Tespitlerinize katılmamak mümkün değil.
İnsanın nutku tutulabilir ama söz asla bitmemeli bence. Bu caniler de unutmayalım ki sistemimizi bir parçası, belkide bizlerin hepimizin hatası.
Söz asla bitmemeli diyorum.
Bu enfes çalışmanızdan dolayı
yüreğinizi ve emeğinizi kutluyorum.
Saygı ve hürmetlerimle,
Celil ÇINKIR
TÜM YORUMLAR (6)