Sözün Bittiği Yerdeyim Şiiri - Hilal Erb ...

Sözün bittiği yerdeyim

Bıraktım rüzgara çıkmazlarımı ne gökte ne yerdeyim

Ayaklarımın üstünde gezdiğim bunca sene deli divane

Kaç günaha yazıldı adım

kaç serseri kurşundan kaçtı adımlarım

Kim bilir kaç hastaya oldu şifa

kaç dertliye deva

Yirmi dört saati çekiştirdim sağa sola

Ne ayları sayacak kadar

ne yıllara çentik atacak kadar zamanım oldu

Kaç öykünün kahramanı kim bilir bana benzer

ya da kaç öykü kim bilir benim gölgemi izler

Ya aşk

/Aşk gelince cümle eksikler biter/ demiş Yunus Emre

Dünyaya egemen olan da

yok olup giden de duramaz aşk karşısında

Sen öyle san

Kays’ın ya da Aşk’ın vardığı İlahi noktada

hemdem olamaz her ikisi de tecelli ateşiyle

Ey Aşk nerelerdesin

Fuzuli’nin kaleminde

Beni Amir Kabilesi’nin kızgın Necd çöllerinde mi unutuldun yoksa

Beni Muhabbet Kabilesi’nde Şeyh Galip’le birlikte yas mı tutmaktasın

Biliyorum, sığıntı mutluluklarla olmaz işin

Ne dağlar kaldı delinecek

ne de Sühan sayesinde kurtulacak derin kuyular

Genç Werther’in karşılıksız sevgisinden geriye kalan sadece mektuplar

Yoksa Wilhelm’lar mı kalmadı hayatımızda

bu sevdanın yaşayan kahramanı olacak

Zor değil bu soruları cevaplamak

Al gülüm ver gülüm sevdalar kaldı yerine

Bir devri hengame ki yaşadığımız

can derdindeyiz

Egolarımız tavan

Ne kendimizi yeterince sevmeyi öğrenebildik

ne de bir başkasını inan

Artık canımızdan geçmek yerine

can alıyor damarlarımızda kirlenen kan

Bir yarasa gibi biliyoruz dişlerimizi

Güçlenmek için kolluyoruz güçsüzün zayıf anını

Sıradan bir sokak ortasında

ya da dünyanın bir ucunda ne fark eder

Vermenin aptallık, almanın fazilet sayıldığı

şiddet egemen bir acunda

göstermelik değil de nedir mutluluklar