Ölüm en büyük ibrettir bilene,
Konuşmadan anlatanların dünyası.
Süre dolunca gelir Azrail,
Sözün bittiği yer işte burası.
Kalplerde hüzün, gözlerde yaşlar.
Her gün ıstırabım yeniden başlar.
Kabirlere yapılır mermerden taşlar,
Sözün bittiği yer işte burası.
Kimine selfi çekerken aniden gelir,
Kimi gelinlik çağında gidiverir.
Kimi sabi çocuk gülü soluverir,
Sözün bittiği yer işte burası.
Fırtınalar koparsa da kalplerden,
Emir en büyük mevkii’ den.
Çaresiz, bir şey gelmez elinden,
Sözün bittiği yer işte burası.
Kaçını uğurladık, tanıdık tanımadık,
Gidenlerin ardından öylece bakakaldık,
Ona da, kendi sonumuza da ağladık.
Sözün bittiği yer işte burası.
En büyük vaiz diyorlar ölümü,
Ecel ne zaman, yarın mı? , bugün mü? .
Herkesin kalbinde vardır derin yarası,
Sözün bittiği yer işte burası.
06.07.2016
Bulancak/GİRESUN
Kayıt Tarihi : 6.7.2016 11:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)