Sözün Bittiği Yer Şiiri - Erhan Göktürk

Gitmek, git demekten daha kolay.
Ben giderim; sen, dur!
Bunu, bir veda say…
Ben giderim; sen, dur!

Eşiğe bakma sakın!
Yerinden kalkma sakın!
Aklına sokma sakın!
Ben giderim; sen, dur!

Aşk; yanmakmış, aynı ateşte…
Bir olmak, gerçekte ve düşte…
Ne yaptıysak, olmadı işte!
Ben giderim; sen, dur!

İlk yokuşta zorsunduk, her ikimiz.
Birbirimize ağır geldi yükümüz.
Ve böylece sona erdi öykümüz.
Ben giderim; sen, dur!

Sonunda bir hükme vardık, öyle mi?
Bu aşkın kalemini kırdık, öyle mi?
İki yabancıyız artık, öyle mi?
Ben giderim; sen, dur!

Bitsin… Bitsin istedik madem.
Buraya kadar dedik, madem.
Yol ayrımına geldik, madem.
Ben giderim; sen dur.

Öfkenin rüzgârı esti, dindi.
Ne önemi var, suçlu kimdi?
Sözün bittiği yerdeyiz şimdi.
Ben giderim; sen, dur! ...

"Bir Sızımlık Hatıra..."