Sözün Bittiği Yer

Sözlerim, kalbimden süzülerek karıştı denize
Yazık, duymadı kimse
Üşüdüm yorgun bir ömrün duraklarında
Ölümlere kanatlandım sessizce

Gölgem terkettiğinde güneşi
Uzak sevdalardan harmanladım geceyi
Kayıp zamanlar topladım
Umudu aradım Ankanın gözleriyle

Yaşamak,
Acıyla doldurmakmış heybeni
Her yanda yeni devinimler
Her an, başka bir hasret
Anladım
Ruhumdaymış zaten beklediğim kıyamet

Sözlerim, kalbimden süzülerek karıştı denize
Bakıp durdum sadece...