Göğün eli indiğinde sol yanıma,
Çöktüm kaldırım taşlarının yanına.
Güneş batıdan doğdu yedi kez
Gördüğümde iki eli yan yana.
Oturup parlak gözler saydım,
Camdan, kahverengiydi.
Maalesef Süreya Üstadım,
Gözlerinin kahvesi kırk yıl etmedi.
Uzak mevsimleri düşlerken
Düşen yaprakları fark edemedik.
Her çiçek vaktinde açarken
İncirden baharlar bekledik...
Naim Yıldırım
Kayıt Tarihi : 19.12.2024 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!