Sözün Aslına Bak Şiiri - Cafer Tayyar Özkan

Geceleri gökler karanlık yüzlüdür,
Hele gecelere bir de zemherinin soğuğu binerse,
Keşfet keşfedebilirsen aşkın rengini...
Hasret zincirini kıracak gücün vardır,
Sevgiyi yüreğinde gerçekten yaşayabilirsen...
Herkes dayanamaz aşkın deli rüzgarına...
Kimi bedenler galip gelir erer muradına,
Kimi kalpler yenik düşer sızlar vefasızlığına...
Aklın almayacağı şeyleri yaparlar,
Bitik bir tüccarın müflisliğinde kıvranırlar,
Öyle bir zaman gelir ki,
Hasreti için düştüğü bu hale sızlanırken,
Günler gelip geçmiştir göz açıp kaparken,
Bir de bakmışsın ki ömrünün son demlerindesin;
Bakışlarda ne o eski arzuyu,
Ne de gözlerde aşkın büyülü parıltısını görebilirsin...
Dillerden düşmeyen adlar,
Dokununca yüreğini titreten sarılışlar...
İçinde ılık ılık esen rüzgarlar,
Başını göğsüne koyduğunda dinlediğin ahenkli şarkılar...
Yağmur damlalarının sesi,
Gökkuşağıyla gelen güneşin yakıcı dokunuşları...
İçindeki sonsuz aşkından kalan şaraptan,
Her mevsimde kana kana içmek istersin...
Sonbaharda yaprakların sararıp dökülüşünü bile,
Donduran soğuklarda onun sevgisiyle ısınacağın,
Hasretle yandığım günlerin habercisi,
Yaşam kaynağım diyerek düşlerini yorarsın...
Gerçek sevgi bir mevsim yaşanmaz yüreklerde
Her şeyin bir anlamı, bir hikmeti vardır.
Aşk, yaşatmasını bilen gönüllerde değer bulur,
Aşkını yüreğin iyi besliyorsa oradan ayrılmaz,
Sözün aslına bak;
Seven gönüller asla ümitsizliğe düşmez...

12 Eylül 2002 Ankara