Sözümüz Yok Şiiri - Kemal Doğanay

Gelenler hoş sefa gelsin,
Gidenlere sözümüz yok.
Bilmeyenler bizi bilsin,
Bilenlere sözümüz yok.

Bizi görmez bakar körler
Toplanmışlar cümle pirler
Hak katına çıkmaz derler,
Diyenlere sözümüz yok.

Sabah akşam gönül yanar
Yaralarım durmaz kanar
Sevdiklerim bizi anar,
Duyanlara sözümüz yok.

Dikenlere sarılmış gül
Koku saçar taze sümbül
Gül dalında öter bülbül,
Bülbüllere sözümüz yok.

Kaldığım yer dar bir oda
Suyla kaplı koca ada
Ayağımda yeni moda,
Eskilere sözümüz yok.

İstesen de kullar vermez
Teraziyi herkes görmez
Haksızlar hiç yola gelmez,
Gelenlere sözümüz yok.

DOĞANAY’ım seni över
Hırsızları görse döver
İnsan olan insan sever,
Sevenlere sözümüz yok.