Sözümü Geri Aldım Şiiri - Saadet Güldürsün

Sözümü Geri Aldım

Demir soğukluğunda hasretin
Bilenmiş bıçak, keskin
Gözlerin düşüyor yüreğimin bam teline
Yokluğun karanlık orman, ürperten
Okların batıyor ömrümün son demlerine
İçim sızlıyor aklıma her düştüğünde
Çıkarmak istiyorum dikenini, batan
Olmuyor, daha çok batıyorsun birtanem
Atamadım içimden atamıyorum, imkansız
Sarsılıyor, yıkılıyorum
Hergün, daha çok virane ben
Unutmaya söz veren dillerim mahçup
Unutmak ne mümkün
Daha çok giriyorsun düşlerime
Seni andıkça, içimde büyüyorsun kocaman
Aklımın yitirilişine takılan
Gözlerin, dudakların, ellerin kahrediyor
Susuzum, yanıyorum
Bakışlarına, buselerine, teninin sıcağına
Yaşıyorum, belki ruhumdur tükenen
Sözümü geri alıyorum, ilk kez
Hem aklım, hem sevdam
Unutamıyor, birbirine inat
Ben caydım ayrılıktan
Sensiz nefes almaktan
Anla beni gözümün nuru
Canımın birtanesi
Tat alamıyorum artık yaşamaktan

29.11.2003 Münih 5:00

Saadet Güldürsün
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 20:16:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Saadet Güldürsün