Sözümden dökülüyorum…
Bir soğuk bakışın, ardına saklanma,
Sen bu değilsin ki, kendini kandırma.
Gözlerin bir gökyüzü, sakın karartma,
Geceyi uyandırıp, günü uyutma.
Yüreğim tutuklu, sevgine müebbet.
Zaman tetikler aşkımı, gönül sabret.
Karanlık yorma ruhumu, haydi terk et.
Yüreğinin çıkmazındayım, bu gece…
Salmış hayat nefesini, can tenime,
Ne yapsam da doluyorsun, sen ömrüme
Her yerdesin san ki, sokulma sevgime,
Azap çiçeği gibi açma gecemde…
Yokluğun en tepesine çıkıyorum.
Nefes nefese canımı söküyorum.
Sevdamın sen boşluğuna düşüyorum.
Duymadığın sözümden dökülüyorum.
Oktay ÇEKAL
21.01.2016-10.38
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!