Sözüm Yok Benim Şiiri - Mustafa İmre

Yalnızlığa bürünmüş aşk yolcusuyum
Severim,sevilmekte gözüm yok benim
Meçhulde biter benim bu yolculuğum
Vuslata giden yolda izim yok benim

Ben de yandım derinden elbet bir zaman
Ektiğim umutlardı biçtiğim hüsran
Nerde şimdi o ateş kalbimde yanan
Kül oldum da savruldum közüm yok benim

Bilmem neredeyim ben sevda katında
Elem yükü vardır hep gönlün sırtında
Mutluluk derler imiş aşk lügatında
Ben anlamam ben bilmem tezim yok benim

Neyleyim olmuş ise yüreğim gamsız
Belki düşüncelidir belki kararsız
Sözler kifayetsizdir sözler anlamsız
Halimden oku beni sözüm yok benim..