Her şey seni sevmekle başladı
Güneş seninle doğuyor seninle batıyordu
Bana sevmeyi sen öğrettin
Gittiğinden beri gözyaşlarım hiç dinmedi
Tüm bedenimi sardı acımasız yokluğun
Yüreğim sensizliğe büründü
Yalnızlığın son demindeyim
Dipsiz uçurumlarda gibiyim
Bu sevda sensiz çok yersiz
Umudumun rengine siyah bulaştı
Öyle derin öyle derindi ki izlerin
Yitik bir sevdanın son serüveni oldu aşkımız
Sonsuz sandığım sevdam son buldu
Çığlık çığlığa feryatlarda bu yüreğim
Sensiz darmadağın oldu toplayamadım
Bilmiyorum bu kaçıncı kanayışı
Yağan yağmurlar hep seni döktü
Yıkadım yüreğimde ki her demi
Yüreğim acıya tutsak kaldı gel çöz beni
Yeter ki gel sözlerimle acıtmam seni
Sözüm söz
Kayıt Tarihi : 2.10.2020 20:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/02/sozum-soz-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!