Sözüm Ona Gidiyorum..

Sözüm ona, Artık gidiyorum bu kentten.
Bin bir yerinden parçalanmış umutlarım.
İçten kanamalı bir şekilde, gidiyorum.
Sessiz sedasız, gözyaşlarımı içime ata ata, gidiyorum umutsuzluğumun kentinden.

Anlayacağın, gitmek zorundayım artık.
Bu sevdaya, ne kadar umut beslesem hayalinle
Varlığınla yıkardın, her defasında hiç acımadan.
Elim kolum bağlı, cümlelerimin anlamını yitirdiği bir sevdaydı zaten.
Ne desem ne söylesem, sessizliğe bürürdün tüm cümlelerimi.
Susardın sadece.
Suskunluğunla yıkardın, bu kentteki umutlarımı..
Yıktığın her umutta, bir gözyaşı gelirdi gözlerime.
Ve içimdeki sevginin karşılığı senden gelen nefretle birleşip,
Bir sel olup, akıp giderdi her defasında…
Öyle ki yokluğun.
Gözyaşlarımın, selinde can verirdi.
Yitip giden, hayallere karşı…

Sevincini kaybetmiş, bir sevdaya sahibim.
Ne zaman varlığının ve yokluğunun arasında arasam o sevinci,
Bulabildiğim, tek yalnızlığım var.

Ne yapsam da, ne etsem de, umutlanırdım yine.
Şeytanın günahı sevmesi gibiydi zaten umutlarım.
Sevdikçe, her defasında harama tabi tutulurdu..
O kadar çok arıyorum ki seni,
Bir duysan bir bulabilsen beni, susarım ve ağlarım sadece..
Sevinci hüznü bir arada yaşarım gözlerinin önünde...
Bekliyorum tüm sessizliğimle,
Umutlarım bitse de tüm sevgimle bekliyorum seni.

Biliyorum, sana olan sevgimi anlatamadım bir türlü..
Ben ki bir bakışına bin anlam yüklerken,
Bir seni seviyorum cümlesine sığdıramadım, sevgimi kendimi..

Mahcubum, sana sonra sevgime.
Anlatamadım bir türlü dökemedim içimi..

Biraz olsa da kırgınım sana.
Bir defa olsun, okuyamadın gözlerimdeki aşkı, yüzümdeki mahcubiyeti..

Sana daha ne söyleyeyim ki...
Hani hep derdin ya, yalnızlığımla mutluyum ben. Susardım sadece,
Sana verecek hiçbir cevabım olmazdı, suskunluğumdan başka.
Susmalara adanmış tüm sevgimle,
Gidiyorum artık bu kentten.
Sen de kalmış tüm umut kırıklıklarıyla gidiyorum
Gidiyorum bu yalnızlaşmış bedenden..