Sözüm Öksüz Kalır, Gönlümse Yetim

Ne zaman yüzümü çevirsem sana,
Gözüm öksüz kalır gönlümse yetim.
Hasretle beklerim dönüver bana,
Sözüm öksüz kalır gönlümse yetim.

Kalbimin bağında çiçekler açsın,
Bir gülüşün ile baykuşlar kaçsın,
Tenime kokunu nefesin saçsın,
Dizem öksüz kalır gönlümse yetim.

Edilen yemini unutmak olmaz,
Dalında çiçekler değmeylen solmaz,
Sevenden kaçarken, sevgiler dolmaz,
Özüm öksüz kalır gönlümse yetim.

İnsan olan insan, sözünde durur
Yüreği yansa da, yumruğun vurur
Haber almayınca acıdan kurur
Dizim öksüz kalır gönlümse yetim.

Halden anlamayan yar elindeyim
Aşkı öldürecek kar selindeyim
Yıkılan dağların sarp belindeyim
Sazım öksüz kalır gönlümse yetim.