Sözüm Geçmiyor Şiiri - Muhammed Enes Akçay

Şu fâni dünyada ne sultânım ne şâhım,
Ancak âciz bir insanım, saltanatım cânım.
Bir gün olsun istediğim gibi dönmedi çarkım,
Yaşasam neye yarar, feleğe sözüm geçmiyor.

Her teline ayrı işledim faslımı, derdimi,
Vurduğumda mızrabı, kaybettim kendimi.
Yaktığımda türkümü, dumana saldım mazimi,
Söylesem neye yarar, sazıma sözüm geçmiyor.

Her iç çektiğimde doldu taştı sayfalarım,
Yâdıma düşmüş dert çile, yıkıldı tüm satırlarım.
Ben bir garip şairim, kırıldı hep kanatlarım,
Yazsam neye yarar, kaleme sözüm geçmiyor.

Baharım güzüm oldu, bahtsızlık yazım.
Hep gözlerim nemli, geçmediği feleğe nazım.
Talan ettiler bahçemi, soldu geçti canım,
Solsam neye yarar, gülüme sözüm geçmiyor.

Hasret kaldım insanlığa, dört yanımı sardı zulüm,
Dert ile yandı toprak, soldu cefâdan gülüm.
Geldi vakt-i hazan, bittiği yerdeyim sözün,
Arzu etsem neye yarar, ölüme sözüm geçmiyor.

Daldım dünya derdine, ateşe saldım gönlümü,
Dalgalar hep bana vurdu, boşa geçirdim ömrümü.
Can vermeye bir karış, çektim sineye ölümü,
Çırpınsam neye yarar, denize sözüm geçmiyor.

Ne yârinden fayda, ne dostundan yarar,
Dünyanın her derdi geçen ömre zarar.
Yorgun artık bedenim, yaşama gücüm yetmiyor,
Kahrolsam neye yarar, kadere sözüm geçmiyor.