Geçmiyor Sözüm Şiiri - İlhan Taşdelen

Kurtulmak uğruna ne diller döktüm
Son kararı verdim kalbimden söktüm
Rüyadan uyandim göz yaşı döktüm
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Hergün çekecek bir çilem oluyor
Yabancı ner kahır dostum oluyor
Böyle giderse bu ömrüm doluyor
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Gün geldi dostlarım darılıp gitti
Ömrüm mutluluğu görmeden bitti
Yıllarım geçtikçe umutlar bitti
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Ne vaadler verdim imrensin diye
Çektiğim acıyı hep görsün diye
Sabrımı zorladım acısın diye
Gönlüme kendime sözüm geçmıyor

Bahane aradım avunmak için
Vefasız bu aşktan vazgeçmek için
Ok gibi sözlerim fayda etmiyor
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Bundan başka yarin varsa git diyor
Vazgeçmem bu yardan sende sev diyor
Ya o ya ben bunu böyle bil diyor
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Ondan umudumu kestim desemde
Ondan sonrasıni hesap etsemde
En ağır şartlara evet desemde
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Bugünde kararlı başladım güne
Bütün gerçekleri serdim önüne
Dönenin kaşığı kırıldı bende
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Kapıyı kapatıp bu son diyorum
Söylenip dursada ses vermiyorum
Bu aşkın sonunda pes ediyorum
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor

Aşk böyle değildi benim gözümde
Gercekler gizliymiş acı sözünde
Sürünürüm helbet günün birinde
Gönlüme kendime sözüm geçmiyor