Sözüm Geçmiyor Şiiri - Hatice Yıldırım

Gönlüme dedim ki gel güzel sevme
Güzel seversende başın eğme
Senin sevdan sana gel yara değme
Benim bu gönlüme sözüm geçmiyor...

Gözüme diyorum akıp çağlama
Yar ne derse desin ona ağlama
Her yüze gülene gel bel bağlama
Benim bu gözümede gücüm yetmiyor...

Hasret kalmış yar yüzüne bu gözüm
Sana geleceğim tutmıyor yüzüm
Hasretin kor oldu,gönüyor özüm
Benim bu feleğede gücüm yetmiyor...

Yar tatlı dillerine aldandım kandım
Hayalin karşıma geldi ben yine daldım
Şeyda bülbül gibi ben dile geldim
O yare bir türlü sözüm geçmiyor...

Aldım kalem yare yazdım yazımı
Yar bilsin gönlümdeki sızımı
Mevlam yazmış bozamadım yazımı
Benim bu gönlümede sözüm geçmiyor...

Gönül feryat etme güzel peşine
Akıtırlar gözün yaşını boşuna
Yorulmaz mısın gönlüm yarlan işin ne
Benim bu gönlümede sözüm geçmiyor...

Gönlüm böyle sevmedi inan ezeli
Başımı eğmedim ki göremedim güzeli
Ayağıma dolşan çok savurudm gazeli
Senin gibi güzelede gücüm yetmiyor...

Yaralı olsada ötüyor dilim
Yanlışa doğru hep batıyor dilim
Yare bilmezdi nediye söyledin halin
Kemiksiz dilimede gücüm yetmiyor...

İstemem yarin sarayın, köşkün
İstemem tende canı can sana düşkün
Ne yapsın bu gönül eyledin şaşkın
Benim bu yarade sözüm geçmiyor...

Şahin oldum şahin gibi yürüdüm
Kimseye baş eğmedim hep başım dik yürüdüm
Yare gönül verdim, ona yenildim
Benim bu yarede gücüm yetmiyor...