Sözüm Benim Şiiri - Kemal Doğanay

Kuruyan bir yaprak gibi,
Çekilmiyor nazım benim.
Sanki çorak toprak gibi,
Ses vermiyor sazım benim.

Allah akıl vermiş bize
Söylüyoruz her gün size
Geleceğim ben de güze,
Kışa döndü yazım benim.

Güzelliğin dilden dile
Dolaşıyor ilden ile
İşimizde yoktur hile,
Seni görmez gözüm benim.

Sabah akşam dua eder
İstenmezse çeker gider
Sevdiklerim bana ne der?
Gülmez artık yüzüm benim.

Ağacımda dalım olsan
Peteğimde balım olsan
Adalarda yalım olsan,
Başka olur güzüm benim.

DOĞANAY’ım bahtım kara
Şu bağrıma açtın yara
Düşürmesin Mevlam dara,
Bitmez derler sözüm benim.