Gece…
Bir savaş oldu ki yüreğime…
Kan damlayacak sanıyorum kalemimden…
Sanki ölüm geçiyor kıta kıta
Şuursuz kelimelerimin üzerinden…
Çaresiz susuyorum haykırışlarımı
Sayfama kara noktalar düşüyorum…
…
Fakat bir söylem… Kurtuldu gecenin elinden:
“Ben seni seviyorum…”
…Gazi mi demeli şimdi aşka
…Yoksa korkak mı?
Neden: “Pek cesur çarpışmadı”
Sakındı hep sevileni, sevenin sözlerinden;
Savaşa fırsat bırakmadı…
…Bilseydi ki; ölüme gönüllüydü tüm sözler
Yar kalbinde bir parça izleri kalsın yeter…
Sözüm aşka:
Aşk savaşa sebep olsun, ne çıkar!
Savaştıkça aşk barışa
Gece sabaha çıkar…
Kayıt Tarihi : 31.12.2006 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gece sabaha çıkar…
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)